- adcelero
- ac-cĕlĕro, āvi, ātum (also adc- ), 1, v. a. and n.I.Act., to hasten, accelerate: gressum adcelerāsse decet, Att. ap. Non. 89, 25 (Rib. Trag. Rel. p. 139); so,II.
gradum,
Liv. 2, 43, 8:mortem,
Lucr. 6, 772:iter,
Caes. B. C. 2, 39; Liv. 31, 29:oppugnationem,
Tac. A. 12, 46:consulatum alicui,
id. ib. 3, 75.— Pass., Tac. Agr. 43; id. H. 2, 85; id. A. 1, 50.—Neutr., to hasten, to make haste: si adcelerare volent, ad vesperam consequentur, * Cic. Cat. 2, 4, 6:ipse quoque sibi acceleraret,
Nep. Att. 22, 2; Liv. 3, 27, 8; Verg. A. 5, 675; 9, 221, 505; Plin. 2, 17, 14, § 74 al.:ad aliquem opprimendum,
Liv. 27, 47, 8.—With local accus.:Cremonam,
Tac. H. 2, 100.— Impers.:quantum accelerari posset,
as speedily as possible, Liv. 3, 46, 5.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.